Izolacja akustyczna podłóg od podszewki. Ograniczamy dźwięki uderzeniowe z płytą PAROC SSB 1

Ze względu na mnogość czynników, w tym maszyn i urządzeń wytwarzających hałas o niskich częstotliwościach we wnętrzach budynków, w pracy architektów coraz silniej akcentuje się aspekt akustyki. Spośród wszystkich konstrukcji budowlanych szczególną uwagę poświęca się betonowym stropom międzykondygnacyjnym, które przeważnie wymagają zastosowania odpowiedniej izolacji od dźwięków uderzeniowych. Wraz z ekspertem Paroc podpowiadamy, jak spełnić, a nawet przekroczyć obowiązujące wymagania w tym zakresie.

Zgodnie z przepisami krajowymi, maksymalne wartości wskaźnika L’n,w dla stropów w różnego rodzaju budynkach zawierają się w przedziale 43 – 63 dB. Do obliczeń przewidywanej izolacyjności akustycznej można stosować model kalkulacyjny zawarty w europejskich normach EN-12354-1 i EN-12354-2. Aby zapewnić satysfakcjonującą izolacyjność od dźwięków uderzeniowych, przeważnie stosuje się rozwiązanie podłogi pływającej. W tym celu, oprócz dokładności samego wykonania, bardzo dużą rolę odgrywa dobór konkretnego wyrobu izolacyjnego.

Parametrem, na który warto zwrócić szczególną uwagę, jest sztywność dynamiczna materiału. Wartość ta określa wytrzymałość danego produktu na obciążenia dynamiczne, takie jak na przykład wibracje. Im mniejsza wartość sztywności dynamicznej, tym lepsza izolacyjność od dźwięków uderzeniowych. Dlatego też górna powierzchnia płyty z niską sztywnością dynamiczną może znacznie wibrować, jednocześnie nie przenosząc owych wibracji do konstrukcji znajdujących się poniżej. W powyższym kontekście bardzo dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie wełny kamiennej.

– Wełna to materiał jednorodny. Oznacza to, że sztywność dynamiczna produktu różni się znacznie, w zależności od sztywności statycznej – wyjaśnia Adam Buszko, ekspert firmy Paroc Polska. – Płyty z wełny zawierają w sobie zarówno cząstki stałe w postaci włókien, jak i powietrze. Kiedy stosujemy ją w charakterze izolacji akustycznej, na jej sztywność dynamiczną składa się więc sztywność materiału oraz sztywność zamkniętego powietrza, które są wyjątkowo niskie – dodaje.

Orientacja na świetne parametry akustyczne

W kontekście podłóg pływających, zastosowana izolacja akustyczna z wełny kamiennej powinna mieć możliwie niską sztywność dynamiczną, a jednocześnie odpowiednią wytrzymałość na obciążenia (minimum 200 kg/m²), co wynika z zastosowania wylewki betonowej.

Wełna kamienna spełnia oba powyższe wymagania. Płyta PAROC SSB 1 jest na tyle twarda, że znosi doskonale obciążenia ściskające od strony podłogi, ale jednocześnie jest na tyle miękka, ażeby efektywnie zredukować wibracje akustyczne przechodzące przez konstrukcje podłogi.

Naprężenie płyty przy ściskaniu wynosi 15 kPa, co oznacza, że płyta może wytrzymać 1500 kg/m² ciężaru podczas montażu i użytkowania. Sztywność dynamiczna płyty mierzona jest zaś osobno dla odpowiedniej grubości płyty przy obciążeniu 200 kg/m², zgodnie z normą PN-EN 29052-1:

Dobre właściwości akustyczne płyty PAROC SSB 1 wynikają z jej specjalnej budowy. – Orientacja włókien, w przeciwieństwie do produktów dla dachów płaskich czy fundamentowych, jest równoległa, czyli niezaburzona. Taka struktura płyty pozwala uzyskać niższe wartości sztywności dynamicznej, co z kolei zwiększa izolacyjność akustyczną od dźwięków uderzeniowych – wyjaśnia Adam Buszko. – Różnica w izolacyjności akustycznej podłóg z zastosowaniem produktu o poziomym układzie włókien w porównaniu z produktem o układzie zaburzonym może wynosić 5 dB lub więcej na korzyść tego pierwszego – dodaje.

Izolacja akustyczna w podłogach pływających

Przedstawione poniżej przykłady prezentują rozwiązania techniczne spełniające obowiązujące wymagania akustyczne, z uwzględnieniem osobnych parametrów izolacyjności od dźwięków powietrznych (R’w) i uderzeniowych (L’n,w). Pomieszczenia przyjęte do obliczeń umiejscowione są jedno nad drugim, o wymiarach 5 metrów długości x 4 metry szerokości x 3 metry wysokości. W obliczeniach uwzględniono przenoszenie boczne dźwięków uderzeniowych.

Tabela 1. Konstrukcje specjalne o wartościach L’n,w w przedziale 20 – 30 dB

Tabela 2. Konstrukcje o wartościach L’n,w w przedziale 31 – 40 dB

Tabela 3. Konstrukcje o wartościach L’n,w w przedziale 41 – 45 dB

Poprawka na pokrycie

Przy ocenie izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych i uderzeniowych nie wystarczy brać pod uwagę jedynie konstrukcji podłogowej. Sposoby obliczeń, zgodne z normami EN 12354-1 oraz EN 12354-2, dopuszczają margines błędu w przedstawionych konstrukcjach do 4 dB, co pozwala uwzględnić różnice w wymiarach pomieszczeń, rodzaje ścian oraz przenoszenie dźwięków przez konstrukcje boczne.

Praktycznie poziom dźwięków uderzeniowych zależy także od zastosowanego pokrycia podłogowego. W poniższej tabelce przedstawiono wpływ różnego rodzaju pokryć podłogowych na wartość zmniejszenia poziomu uderzeniowego (ΔLn,w). Instalacje rurowe wewnątrz konstrukcji podłogowej powinny być osłonięte miękkimi otulinami, nie stykającymi się z głównym stropem lub wylewką podłogi pływającej.

– Podane rozwiązania techniczne odnoszą się do betonowych podłóg pływających. Drewniane konstrukcje podłóg wymagają bardziej skomplikowanych obliczeń i powinny być liczone indywidualnie dla różnych kombinacji materiałów i ich grubości – podsumowuje Adam Buszko.