Konstrukcja podłogi na gruncie wykorzystywana jest niemal w każdym domu jednorodzinnym o strukturze murowanej. Stosuje się je w pomieszczeniach piwnicznych, pokojach mieszkalnych przyziemia (w budynkach niepodpiwniczonych) oraz w garażach, magazynach itp.
Warstwy podłogi na gruncie.
Podstawowa funkcją opisywanej przez nas podłogi jest ochrona pomieszczeń przed przenikaniem wilgoci z gruntu oraz co ważne ucieczką ciepła z wnętrz do gruntu. Za te zadania odpowiadają poszczególne warstwy podłogi.
1. Warstwa wyrównująca. Jest to 15-20 cm podsypka (z takich materiałów jak piasek, żwir lub pospółka), która jest bazą dla płyty betonowej podłogi. Podsypkę układa się na wstępnie wyrównanym podłożu (po uprzednim usunięciu ziemi urodzajnej), a jej kolejne warstwy dokładnie zagęszcza mechanicznie. Jeśli na posypkę wybierzemy keramzyt, może być ona jednocześnie warstwą termoizolacyjną.
Tutaj drobna uwaga, z racji tego, że właściwości izolacyjne keramzytu są gorsze niż styropianu, należy uformować z niego warstwę 2,5 do 3 razy grubszą, niż standardowa grubość płyt styropianowych, których rolę ma przejąć. Ocieplenie z tego materiału będzie jednak droższe od płyt styropianowych!!!
2. Warstwa konstrukcyjna z betonu. To nic innego jak mieszanka betonu wylana na przygotowaną wcześniej bazę. Jest ona konstrukcyjnym oparcie dla wszystkich kolejnych warstw podłogi. Z reguły stosuje się tu płytę betonowa grubości 10-20 cm z betonu klasy min. C 12/15 (dawniej B 15). Płytę dość często zbroi się siatkami z prętów stalowych (zwłaszcza na brzegach oraz pod ścianami wewnętrznymi) lub stosuje zbrojenie zwane rozproszonym (do betonu dodaje się włókna stalowe lub z tworzyw sztucznych).
3. Izolacja przeciwwilgociowa. Zabezpiecza on pomieszczenia przed wilgocią dostającą się z gruntu. Wykonuje się ją m.in. z papy podkładowej lub folii polietylenowej o grubości minimum 0,3 mm i łączy – najlepiej w jednym poziomie – z izolacją poziomą ścian fundamentowych na 15-20-centymetrowy zakład.
Uwaga, z racji że folia jest tania warto aby jej warstwa była grubsza, dlatego warto położyć ja nawet w dwóch a nawet trzech warstwach. Ponadto unikajcie łączenia jej, a jeżeli to koniecznie ją sklejcie. Ze względu na niską cenę, folię warto układać dwuwarstwowo.
4. Izolacja termiczna. Tutaj rodzaj izolacji oraz jej grubość zależne są od tego czy nasza podłoga będzie ogrzewana. Gdy chcemy zamontować ogrzewanie podłogowe grubość termoizolacji powinna wynosić 20 cm, bez takiego ogrzewanie wystarczy 15 centymetrów styropianu lub polistyrenu ekstrudowanego. Styropian układa się w dwóch warstwach, z których druga, wierzchnia ma przykrywać styki warstwy pierwszej – spodniej.
5. Warstwa folii polietylenowej. Jest ona zabezpieczeniem przed wnikaniem jastrychu pomiędzy płyty styropianowe i tworzy warstwę poślizgową (jastrych nie spaja się ze styropianem).
6. Warstwa podkładowa. Z reguły stosuje się w niej płynny jastrych cementowy (jest on wytrzymały, odporny na zawilgocenie, na dużych powierzchniach wymaga wykonania dylatacji) lub anhydrytowy (nie wymaga dylatacji, nie jest jednak odporny na wilgoć). Innym rozwiązaniem są suche jastrychy gipsowe – jedno- lub dwuwarstwowe płyty gipsowo-kartonowe lub gipsowo-włóknowe. Płyty te są lekkie i stosunkowo łatwe w montażu, a od razu po ułożeniu podłoże jest gotowe do kolejnych prac. Inny sposobem jest zastosowanie wylewki samopoziomującej, dzięki której otrzymujemy gładką i równą powierzchnię, niewymagającą dodatkowego formowania.
