W oczach profesjonalnych glazurników basen to nie tylko miejsce odprężenia czy relaksu, ale i duże wyzwanie wykonawcze. Skomplikowana forma, detale i nieustanna praca całej konstrukcji nie ułatwiają zadania. Do tego dochodzą jeszcze wysokie obciążenia, intensywne działanie wody i wilgoci, konieczność utrzymania wymagań higienicznych, a także zróżnicowana intensywność użytkowania i czyszczenia. Wykonanie niecki basenowej wymaga zatem wiedzy, doświadczenia, odpowiedniej chemii budowlanej oraz dokładnego rozplanowania wszystkich etapów powstawania inwestycji – począwszy od projektu, poprzez wznoszenie konstrukcji, instalacji aż po prace wykończeniowe.
–Przy budowie basenu rekomendujemy zastosowanie kompletnego systemu chemii budowlanej jednego producenta, co gwarantuje kompatybilność, niezawodność i idealne współdziałanie poszczególnych elementów. Wszystkie produkty wykorzystywane do budowy niecki basenowej muszą ponadto posiadać odpowiednie dokumenty, potwierdzające dopuszczenie do tego typu zastosowań. – podkreśla Daria Bielska-Muszalik, kierownik produktu w firmie Sopro.
Praca od…podstaw
Nowo budowane niecki basenowe powinny być wykonane z betonu wodoszczelnego i poddane odpowiedniemu sezonowaniu. – Według wytycznych, swobodne wyschnięcie betonu następuje po około 6 miesiącach, jednak zastosowanie elastycznych uszczelnień zespolonych Sopro pozwala skrócić ten czas o połowę – podkreśla Daria Bielska-Muszalik. Jeśli ceramika układana jest na zbyt świeżym materiale, skurcz występujący w podłożu powoduje naprężenia w okładzinie, które wraz z innymi czynnikami, np. zmianami temperatury czy odkształceniami związanymi z napełnianiem i opróżnianiem niecki, mogą prowadzić do odspojenia płytek. Przed rozpoczęciem prac okładzinowych należy również skontrolować nieckę pod kątem występującej korozji oraz ewentualnych odkrytych prętów zbrojeniowych. – Powinno się ściśle przestrzegać wymagań dotyczących wysychania i dojrzewania stosowanych materiałów, zaś każdy etap wymaga zachowania należytej staranności i właściwej kolejności, gdyż ewentualnych błędów i zaniedbań nie da się naprawić podczas kolejnych faz wykonawczych. Odstąpienie choćby od jednej z tych zasad może stać się w krótkim czasie przyczyną powstawania usterek, których usunięcie jest zazwyczaj bardzo kosztowne – podkreśla ekspert marki Sopro.
Przygotowanie podłoża
Pracę należy rozpocząć od starannego przygotowania powierzchni, usunięcia mleczka cementowego oraz innych substancji zmniejszających przyczepność. Mineralne, chłonne podłoża gruntujemy preparatem Sopro GD 749, a ewentualnie nierówności usuwamy. Te o grubości warstwy 3-30 mm, na ścianach i dnie, można zniwelować, stosując szybkowiążącą szpachlę wyrównawczą i renowacyjną Sopro RAM 3®. Jej przyczepność zwiększymy nanosząc warstwę grzebieniową wysokoelastycznej zaprawy klejowej Sopro No.1 400 przy pomocy pacy o wysokości zębów 8-10 mm. W przypadku większych nierówności na powierzchniach poziomych, warto postawić na zaprawę szybkowiążącą do jastrychów Sopro Rapidur M5 lub, pracując z niecką wielkogabarytową, wykorzystać Sopro Rapidur B5 – zaprawę wykonaną ze spoiwa szybkowiążącego do jastrychów i kruszywa jastrychowego o uziarnieniu 0-8 mm. W roli środka sczepnego doskonale sprawdzi się epoksydowy podkład gruntujący Sopro EPG 522, nakładany metodą „mokre na mokre”.
Rada Eksperta Sopro: Pamiętajmy, że przez ściany niecki basenowej przechodzi wiele elementów – rury, obudowy reflektorów czy dysze. Jeśli poszczególne elementy nie posiadają stosownego kołnierza, pozwalającego na szczelne połączenie z hydroizolacją, pamiętajmy o jego wykonaniu przy użyciu odpowiedniej zaprawy epoksydowej. Przed naniesieniem hydroizolacji, kołnierz należy lekko przeszlifować i odtłuścić, następnie zagruntować Sopro EPG 522 i obsypać piaskiem kwarcowym Sopro QS 507. Na tak przygotowany element nanosimy powłokę uszczelniającą, a następnie wokół uszczelnianego elementu wtapiamy siatkę z włókna szklanego KDA 662, pokrywając całą powierzchnię kołnierza i kilkunastocentymetrową powierzchnię betonu wokół niego. Jeśli kołnierz zainstalowany jest poniżej lica wyrównanej powierzchni, zagłębienie trzeba wypełnić wodoszczelną zaprawą epoksydową Sopro DBE 500.
By… nie utopić projektu
Przed przystąpieniem do uszczelniania niecki, w celu ułatwienia nakładania preparatu, uzyskania ciągłości powłoki oraz zoptymalizowania zużycia produktu, warto wygładzić powierzchnię za pomocą zaprawy Sopro No.1 400 extra z pominięciem kołnierzy, elementów przepustowych i wypełnień z zaprawy epoksydowej.
–Do hydroizolacji niecek basenowych i powierzchni przylegających możemy wykorzystać dwa rodzaje zapraw uszczelniających. Produkty na bazie żywic reaktywnych np. Sopro PUFD 570/571, osiągające najwyższą wytrzymałość i odporność chemiczną, a dodatkowo charakteryzujące się wysoką elastycznością, poradzą sobie doskonale w przypadku bardzo wysokich obciążeń i szczególnych wymagań np. w basenach z wodą solankową i pomieszczeniach, w których używa się agresywnych substancji chemicznych – podkreśla Daria Bielska-Muszalik, kierownik produktu w firmie Sopro.
Najczęściej stosowane są jednak elastyczne uszczelnienia cementowe, zespolone z podłożem np. Sopro DSF 523, DSF 423 czy TDS 823. W tej grupie najlepsze parametry i nieporównywalnie szybki czas wiązania osiąga dwuskładnikowa zaprawa uszczelniająca Sopro TDS 823. Powłoki uszczelniające w nieckach i zbiornikach wodnych powinny zostać naniesione w co najmniej 3 warstwach tak, by po wyschnięciu uzyskać wymaganą grubość łączną (uzależnioną od rodzaju zastosowanego uszczelnienia). Absolutną koniecznością jest przeprowadzenie kontroli grubości i ciągłości powłoki oraz ewentualne poprawienie niedociągnięć przed naniesieniem każdej kolejnej warstwy uszczelnienia.
W zależności od użytego produktu i indywidualnych uwarunkowań, związanych z konkretnym przypadkiem, w narożach, na krawędziach i na połączeniach należy wbudować siatkę zbrojącą z włókna szklanego Sopro KDA 662 oraz taśmę uszczelniającą Sopro DBF 638, na które następnie nanosi się odpowiedni materiał uszczelniający.
Rada Eksperta Sopro: Po zakończeniu prac hydroizolacyjnych trzeba przeprowadzić próbę wodną, która polega na napełnieniu niecki chlorowaną wodą. Po dwóch tygodniach testu można jednoznacznie stwierdzić, czy podczas najistotniejszego etapu – uszczelnienia – prace zostały wykonane poprawnie. Próba wodna powinna zostać odnotowana w dokumentacji obiektu, a jej pozytywny wynik pozwala na rozpoczęcie prac okładzinowych.
Rzuceni na głęboką wodę
Okładzina ceramiczna chroni znajdujące się pod nią uszczelnienie zespolone przed uszkodzeniami mechanicznymi. Płytki przykleja się za pomocą cienkowarstwowych zapraw klejowych (dopuszczonych do stosowania w basenowych systemach wykończenia powierzchni ), na warstwie grubości ok. 25 mm. Zaprawy klejowe cienkowarstwowe występują w różnych wariantach i dzielą się na zaprawy cementowe normalnie i szybkowiążące oraz zaprawy na bazie żywic reaktywnych. Przy wyborze zaprawy klejowej, oprócz aspektów, które decydowały o rodzaju zastosowanego uszczelnienia, dodatkowo należy uwzględnić rodzaj wybranego materiału okładzinowego (np. kamionka, mozaika, gres).
–Produktem szeroko stosowanym do przyklejania okładzin w basenach jest Sopro No.1 400 extra. To multifunkcyjna (4 konsystencje), wzbogacona zwiększonym dodatkiem włókien i tworzyw sztucznych, wysokoelastyczna zaprawa klejowa w klasie odkształcalności S1 przeznaczona do montażu płytek i płyt ceramicznych, mozaiki i gresu wielkoformatowego, odpornego na odkształcenie oraz odpornego na przebarwienia kamienia naturalnego. Ma wielofunkcyjne zastosowanie: w konsystencji cienko- i średniowarstwowej, półpłynnej, do szpachlowania i wyrównywania nierówności na mniejszych powierzchniach do 20 mm. Charakteryzuje ją bardzo niskie zużycie – ok. 1,0 kg/m2 na 1 mm grubości warstwy – podkreśla ekspert Sopro.
Szczególną uwagę należy zwrócić na zastosowanie odpowiedniej techniki nanoszenia zaprawy klejowej. W przypadku obiektów basenowych konieczne jest zastosowanie metody kombinowanej (nanoszenie kleju na podłoże i spód płytki). Płytki muszą być ułożone bez pustek, aby dzięki pełnemu przyleganiu okładziny do podłoża zagwarantować optymalne przenoszenie naprężeń i przyczepność oraz wyeliminować puste przestrzenie, w których mogłaby zalegać woda basenowa. – W przypadku montażu okładziny w nieckach z wodą termalną lub solankową należy zastosować system na bazie żywic reaktywnych, w którym okładziny przyklejamy za pomocą Sopro DBE 500 – dwuskładnikowego kleju na bazie żywicy epoksydowej – rekomenduje ekspert Sopro.
Niezwykle istotny…detal
Choć mogłoby się wydawać, że to głównie element dekoracyjny, do podstawowych zadań fugi należy m.in. wypełnienie i maskowanie ewentualnych nierówności szczelin, ochrona przed wnikaniem wilgoci prowadzącej do rozwoju pleśni i grzybów, a także kompensowanie naprężeń powstających w materiale, co przekłada się na zabezpieczenie płytek przed spękaniem oraz zwiększenie stabilności i przyczepności okładziny do podłoża. – W przypadku tak wymagających obszarów jak baseny doskonale sprawdzą się wysokowytrzymałe fugi cementowe, np. Sopro TF+. Zaprawa jest odporna na oddziaływanie substancji chemicznych obecnych w wodzie basenowej i basenowych środkach czyszczących oraz zapewnia wieloletni estetyczny wygląd. Dzięki zastosowaniu technologii Mikrodur® charakteryzuje się bardzo wysoką odpornością na obciążenia mechaniczne i ścieranie, dzięki czemu spełnia szereg wymagań stawianych zaprawom fugowym na bazie żywic reaktywnych. Technologia OPZ® chroni ją przed nieestetycznymi wykwitami i osadami wapiennymi – podkreśla Daria Bielska-Muszalik. Jeśli okładzina montowana jest w nieckach narażonych na działanie wód agresywnych, rekomendujemy użycie fugi epoksydowej FEP plus.
Teraz wystarczy wypełnić zaplanowane wcześniej dylatacje sznurem dylatacyjnym Sopro PER 567 i wbudować w nie fugę trwale elastyczną Sopro Silikon.
Podejście systemowe i rekomendacja zakupu produktów jednego producenta nie jest chwytem marketingowym czy działaniem wyłącznie sprzedażowym. Systemy produktowe to zbiory materiałów tworzące kompletne, kompatybilne, w pełni dopasowane rozwiązania dedykowane konkretnemu aspektowi wykonawczemu, np. wymagającej pracy w obrębie basenów i zbiorników wodnych.
