Ślub i wesele- jak wygląda to na Wyspach Brytyjskich?

W UK związek małżeński (lub tak zwany partnerski), zależnie od potrzeb i możliwości, można zawrzeć (lub zarejestrować) w lokalnym urzędzie (Register Office), polskim konsulacie, w kościele lub w innym licencjonowanym miejscu przeznaczonym do organizacji ślubów (piękny park, ogród, pałac, hotel). Spis takich miejsc dostępny jest w każdym urzędzie. Ślub poza urzędem lub konsulatem to również inne dodatkowe wydatki.

W różnych miejscach Anglii i różnych instytucjach zanim przystąpimy do zawarcia związku małżeńskiego należy dopełnić innych istotnych formalności. Oto krótki  poradnik ślubny w Wielkiej Brytanii.

Konieczne do spełnienia warunki

Chcąc zalegalizować związek, trzeba mieć skończone 18 lat i być stanu wolnego, co musi być potwierdzone odpowiednimi dokumentami (w przypadku ponownych nowożeńców może być to akt rozwodu bądź świadectwo zgonu poprzedniego małżonka). Póki co wygląda to analogicznie jak w Polsce.

Uwaga, w Anglii, Walii i Irlandii Północnej 16 i 17-latkowie mogą zawrzeć związek małżeński za zgodą rodziców. Z kolei już w Szkocji zgoda na ślub nie jest potrzebna i legalnie można się pobrać w wieku 16 lat. Gdy zamierzamy zawrzeć związek małżeński w polskim konsulacie, trzeba mieć ukończone 18 lat. Sprawa nie dotyczy dziewczęta powyżej 16 roku życia, na których związek wydał zgodę sąd opiekuńczy. Ponadto należy w miare możliwości wcześnie zawiadomić lokalny urząd (Registrar Office) o zamiarze wzięcia ślubu lub rejestracji związku. Zawiadomienie o zamierzonym ślubie jest upubliczniane w Registrar Office przez co minimum15 dni –uwaga, dopiero po upływie tego czasu można zawrzeć małżeństwo. Przy próbie zawiadomienie o tym planie należy przedstawić dokument potwierdzający nasze dane personalne, wiek i narodowość (paszport). W przypadku Anglii i Walii koniecznie trzeba być zameldowanym w dzielnicy, w której zamieszczone zostanie zawiadomienie o ślubie na 7 dni zanim zostanie wydane zawiadomienie. Kiedy już zawiadomienie zostanie oficjalnie ogłoszone, jest ważne przez rok (3 miesiące w Szkocji i Irlandii Północnej).

Jak to wygląda w przypadki ślubu kościelnego?

Ślub kościelny na Wyspach trzeba planować o wiele wcześniej niż cywilny. Na początek trzeba zgłosić się do księdza lub pastora w parafii do której należymy, co minimum pół roku przed planowaną datą ślubu. Wtedy sporządza się protokół kanoniczny, kolejną formalnością  jest spisanie protokołu małżeńskiego. Oprócz dokumentów wymaganych tak jak przy ślubie cywilnym, przyszli małżonkowie muszą posiadać m.in. zaświadczenie o odbytym kursie przedmałżeńskim oraz metryki chrztu wystawione nie wcześniej niż 6 miesięcy przed ślubem.

Kiedy jedna ze stron jest innego wyznania, wówczas potrzebne jest zaświadczenie o chrzcie tej osoby w jej obrządku religijnym, z dokładną datą i miejscem chrztu, a także zaświadczenie od duchownego, że osoba ta nie zawierała wcześniej żadnego ślubu. Zdarza się też, że jedno z przyszłych małżonków nie jest ochrzczone, wówczas można się postarać o uzyskanie tzw. dyspensy wydawanej przez rektora polskiej misji katolickiej. Nie trzeba mieć ślubu cywilnego, by zawrzeć kościelny.

Ślub w konsulacie

Gdy oboje narzeczeni posiadają obywatelstwo polskie mogą wziąć ślub w konsulacie przed Konsulem Generalnym RP. Co najmniej miesiąc przez ceremonią składa się  pisemne zapewnienie małżeńskie do konsula, które potwierdza, że nie ma przeszkód do zawarcia związku. Świadkowie również powinni być Polakami. Tuż przez uroczystością w konsulacie składa się komplet wymaganych dokumentów (paszporty, akty urodzenia, dokumenty poświadczające ustanie poprzednich związków).

I ślubuję ci miłość…

Najpiękniejsza część ceremonii to bez wątpienia przysięga małżeńska. W tej kwestii w czasie uroczystości konieczne jest złożenie formalnej przysięgi małżeńskiej. W przypadku rejestracji związków partnerskich jest to dobrowolne. Szczegóły ceremonii oraz dodatkowe życzenia uzgadnia się z pracownikiem Register Office. Na ślubie cywilnym dopuszczalna jest wybrana przez nowożeńców muzyka i przemowy gości, warunkiem jest, jednak warunkiem jest aby nie zawierały one w sobie treści religijnych. Na dowód zawarcia związku składane są podpisy w Księdze Małżeństw.

Wesele po angielsku czyli słone przystawki typu chipsy, zamiast tradycyjnego bigosu i obiadu.

W Polsce, jak wszyscy wiedza obowiązuje zasada „zastaw się a postaw się”. Jak wesele, to zabawa na co najmniej 100 osób i to do białego rana, z poprawinami, litrami wódki i gorącymi posiłkami co godzinę. Dodatkowo ostatniego czasu modne stały się słodkie kąciki, wiejskie stoły, mobilne drink bary, prezenciki dla gości. W kwestii organizacji wesela agencje ślubne prześcigają się w pomysłach i wręcz udziwnieniach.

W Anglii wesele to zupełnie inna bajka. Tutaj przejęcia ślubne organizowane z reguły w restauracji tylko dla najbliższej rodziny i przyjaciół. Gdy para młoda jest zasobniejsza, stawia gościom obiad, w skromniejszej wersji jest to bufet z przekąskami w formie szwedzkiego stołu. Tutaj lampką wina i szampana do toastu jest za darmo, pozostały alkohol goście kupują w barze. Najczęściej są to drinki, a do nich chipsy i orzeszki. Wszystko oczywiście na własny koszt gościa. Tutaj nikt się temu nie dziwi i nie oburza, gdyż taka jest angielska tradycja weselna.

Co z prezentami dla młodej pary?

W UK nie wręcza się kopert wypełnionych pieniędzmi. Para młoda tworzy listę prezentów, którą udostępnia gościom, którzy dogadują się między sobą, co kupują.

A co ze strojem…. W Polsce ubiór na wesele to wydatek rzędu kilkuset złotych, zaś w UK ubiór jest raczej dowolny: zdarzają się zarówno eleganckie kreacje jak i panowie w krótkich dżinsowych spodniach i koszuli polo. Nie ma obrzędu oczepin, a przyjęcie weselne kończy się zazwyczaj o godzinie 23.00. Za zaoszczędzone pieniądze młoda para jedzie w podróż poślubną. Jednak nie ważne, jak wygląda ślub i wesele -najważniejsze jednak w tym wszystkim, żeby potem żyli długo i szczęśliwie.