Jaki to tynk?
Nie raz zapewne spotkaliście się z sytuacją brzydkiej elewacji, zniszczonej z powodu jej starości lub złego wykonania. Jak ją odpowiednio odnowić. Po czym poznać, jaki tynk był wcześniej położony, jaki ponownie trzeba nałożyć. Czy może jest możliwość całkowitej jego wymiany? W naszym przypadku bierzemy pod uwagę budownictwo mieszkaniowe, tutaj trzeba rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z tynkiem warstwowym powstałym na bazie cementu, czy z tynkiem cienkowarstwowym z dodatkami chemii budowlanej.
Warto wiedzieć, że w przypadku tynków cementowo-wapiennych, to wykorzystywano je do tynkowania elewacji budynków mieszkalnych bez ocieplenia lub na ścianach trójwarstwowych. W latach 90-tych z powodu wzrostu popularności systemów dociepleniowych stosowanie tynków warstwowych na bazie cementu zmniejszyło swoje zainteresowanie, choć nadal ten rodzaj tynku używany jest w nowym budownictwie. Tynki warstwowe są stosunkowo łatwe do rozpoznania, gdyż posiadają kilka warstw, stąd ich nazwa, a są to: obrzutka, tynk podkładowy oraz tynk szpachlowy. Przeważnie stosowana grubość takiej zaprawy to jakieś 2 cm. Z uwagi, że jest on ciężki stosuje się go tylko na stabilne podłoża – bez ocieplenia lekkimi materiałami izolacyjnymi.
Tynki na starszych budynkach
Spotyka się również nieco starsze, nieremontowane budynki z reguły nie pomalowane, mające kolor elewacji w odcieniu szarej zaprawy, bądź niekiedy pomalowane jedynie wapnem lub farbą mineralną w delikatnych kolorach. W przypadku budynków, które były malowane w okresie kilku ostatnich lat, a co więcej posiadają intensywny kolor elewacji to z pewnością zastosowaną powłoką były farby silikatowe lub silikonowe.
Tynki cienkowarstwowe, czyli takie, których grubość wynosi zwykle od jednego do kilku milimetrów. Aplikuje się je w jednej warstwie, barwione są w swojej objętości, dzięki czemu bezpośrednio po ich nałożeniu uzyskujemy barwne wykończenie. Ich cienką warstwę można uzyskać, dzięki dodatkom chemii budowlanej poprawiającej ich parametry tj. przyczepność, elastyczność, odporność na warunki atmosferyczne. Dzięki takim dodatkowo można je stosować na systemy ociepleniowe, które podlegają naprężeniu na skutek zmiennych warunków atmosferycznych. Tynki cienkowarstwowe występują we wzorze baranka i kornika, chodzi tu o ich fakturę i zasadniczo różnią się substancją wiążącą: mineralne (cement i polimery), akrylowe (dyspersja żywicy akrylowej), silikatowe (potasowe szkło wodne) i silikonowe (żywica krzemoorganiczna).
Jeżeli chodzi o wyroby chemicznie modyfikowane, jest pewna zasada, która mówi o zgodności środka wiążącego w warstwach na siebie nakładanych. Co t znaczy? Przykładowo tynk akrylowy stosuje się na gruncie na bazie akrylu i maluje się go farbą akrylową, najlepiej jednego producenta, w ramach posiadanej aprobaty technicznej oraz gwarancji producenta.
