Z pewnością nie raz zetknęliśmy się z problemy, gdy w naszym domu pękła płytka ceramiczna w wyniku uderzenia ciężkiego przedmiotu, który spadł na podłogę, lub widzieliśmy pękające i kruszące się spoiny. Niekiedy też mieliśmy do czynienia z widokiem płytki odpadającej ze ścian. Jak sobie z tym poradzić?
Pęknięte płytki ceramiczne
W jaki sposób zabezpieczyć płytki przed pęknięciem podczas remontu? Oto prosta metoda, gdy płytki odspoją się od ściany podczas remontu, np. w czasie skuwania płytek po drugiej stronie ściany (skuwamy stare płytki w łazience, jak zabezpieczyć w kuchni, gdy dzieli pomieszczenia ściana remontowana) wystarczy do tych nie remontowanych przykleić pasy szerokiej, papierowej taśmy malarskiej. Nawet jeżeli któraś „puści”, w wyniku drgań to nie odpadnie i nie zbije się. Przy ostrożnym odklejaniu taśmy, łatwo ją zauważymy. Po oczyszczeniu ze starego kleju (lub cementu w starych budynkach), można je ponownie przykleić. Spękane płytki dość łatwo wymienimy, jeśli zostawiliśmy takie kiedyś w zapasie lub na rynku nadal są produkowane. Uszkodzoną płytkę należy delikatnie skuć, używając przecinaka i młotka, najlepiej zaczynając od środka, po to aby najpierw wykruszyć go, a nie od brzegu, bo wtedy łatwo uszkodzić sąsiednie kafelki. Stary klej i fugę trzeba dokładnie usunąć. Gdy powstaną niewielkie zagłębienia to musimy je wypełnić większą ilością kleju, którym będziemy przyklejać nową płytkę. Pamiętajmy jednak, aby pojedyncza warstwa kleju
nie była zbyt gruba ( najlepiej w granicach 5–8 mm). Nałożenie jednej grubej warstwy do wypełnienia nierówności i przyklejenia płytki jest błędem, gdyż w miejscu pogrubienia skurcz kleju będzie większy, przez co mocowanie będzie słabsze i płytka może się nawet odspoić. Klej musi wypełniać całą powierzchnię pod płytką. Kiedy nasze zagłębienie powstałe przy skuwaniu płytki jest za głębokie wówczas należy prace podzielić na dwa etapy, po pierwsze zagłębienie zakleić klejem i odczekać, aż ten wyschnie, a następnie położyć kolejną warstwę kleju razem z płytką. Najwygodniej nakładać go pacą zębatą. Obowiązuje reguła mówiąca, że im większe płytki, tym grubsza warstwa kleju i większe zęby. Przykładowo, dla płytek 30 × 30 cm, zęby mają mieć 10 mm, a przy rozmiarze 10 × 10 cm wystarczy 6 mm. Przy przyklejaniu nowej płytki w miejscu ubytku, pamiętajmy o stosowaniu krzyżyków dystansowych, po to aby była ona wyśrodkowana względem pozostałych.
Pamiętajmy, że klej, jak i masa do spoinowania zawsze muszą być przygotowane według instrukcji podanej na opakowaniu.
Ponadto trzeba ją dokładnie wymieszać, aby nie miała żadnych grudek. Każda fuga ma mieć strukturę gęstej pasty. Prawdą jest, że rzadką spoinę łatwiej wcisnąć między szczeliny, ale rzadka po wyschnięciu bardziej się kurczy i jest porowata, a tym samym słabsza. Taka słaba spoina odkleja się od brzegów płytki i widoczne są szczeliny.
Dlaczego spoiny pękają?
Jak już wspomnieliśmy wyżej, powodem może być zła konsystencja spoiny w czasie fugowania. Ponadto w starym budownictwie problemem są często pękające spoiny w narożnikach pomiędzy ścianami oraz podłogą i ścianą. Powodem tego są niewielkie ruchy okładziny w wyniku zmian temperatury. W tych obszarach w miejscu styku płaszczyzn, koncentrują się naprężenia, a masa do spoinowania nie jest wystarczająco elastyczna, by je skompensować. Dlatego należy usunąć starą fugę, spoinę starannie oczyścić i wypełnić silikonem sanitarnym, dobranym pod kolor reszty fugi.
Najczęściej spotykane przyczyny popękanych fug to :
– brak dylatacji kompensujących (ruchy termiczne, brak dylatacji konstrukcyjnych),
– dodanie zbyt dużej ilości wody do mieszanej zaprawy fugowej lub też profilowanie zapraw fugowych na sucho,
– fugowanie w zbyt wysokich temperaturach,
– popękane podłoże,
– właściwy wybór zaprawy fugowej, który decyduje o trwałości okładzin ceramicznych i okładzin z kamienia naturalnego.
Zaprawa fugowa musi sprostać wielu 
czynnikom, na której jest podatna w czasie użytkowania. Oto na co muśmy zwrócić uwagę, przy wyborze właściwej zaprawy do fugowania, to nie tylko ma być odpowiedni kolor. Oto, co jeszcze:
- obciążenia mechaniczne, powstające w wyniku zmian temperatury
- obciążenia ruchem i związaną z tym ścieralność zewnętrznej powierzchni fug,
- naprężenia wpływające na odkształcenie podłoża,
- różne sposoby czyszczenia powierzchni (np. mycie strumieniem wody pod wysokim ciśnieniem),
- rodzaj płytki (kamień naturalny, gres, płytka ceramiczna, itp.)
- szerokość, głębokość oraz kolor fug.
Źródło: http://www.budujemydom.pl
