Analizując koszt ogrzewania trzeba zauważyć, że solidne ocieplenie wszystkich przegród budynku, łącznie z poddaszem jest warte swojej ceny. W domach jednorodzinnych straty ciepła właśnie przez połacie dachowe sięgają blisko 25% całości strat ciepła. Jest to główny powód do tego, aby zainwestować w energooszczędne ocieplenie poddasza. Po takim remoncie poddasza z pewnością bardzo szybko odczujemy, że koszty ogrzewania domu szybko zmaleją.
Ocieplać, ale czym?
Ocieplając poddasze użytkowe stosujmy pewne i sprawdzone materiały. Najlepiej niepalne, czyli z dodatkowym zabezpieczeniem przed ogniem, poprawiające komfort akustyczny pomieszczeń, zapewniające korzystny mikroklimat wnętrz. Takie właśnie są produkty ze skalnej wełny mineralnej. Niezmiernie istotne jest wykonanie przegrody umożliwiającej bezpieczne odprowadzanie na zewnątrz pary wodnej.
Dwa prawidłowe rozwiązania
Ze względu na sposób odprowadzania pary wodnej na zewnątrz wyróżnia się dwa typy poddasza: poddasze typu nieszczelnego i szczelnego dla pary wodnej.
- Połać dachowa typu szczelnego dla pary wodnej występuje przy stosowaniu na krokwiach pełnego deskowania z papą albo wiatroizolacji jako folii wstępnego krycia (FWK) o niskiej paroprzepuszczalności (<600 g/m²/dobę). Należy zawsze pamiętać o drożnej szczelinie wentylacyjnej o grubości 3–6 cm między deskowaniem pełnym lub folią wstępnego krycia a ociepleniem (grubość szczeliny zależna jest od długości pchania pary wodnej w szczelinie. Zależność tą można przedstawić w prostym stosunku każdy 1 m – > 1 cm szczeliny) Drożna szczelina wentylacyjna zapewni wentylację połaci i odprowadzenie nadmiaru wilgoci na zewnątrz, dlatego też należy zrobić wloty powietrza do szczeliny (okap, podbitka) i wyloty (kalenica, kratki wentylacyjne w ścianach szczytowych). Ocieplenie powinno mieć trwałą grubość i zabezpieczenie od strony szczeliny, np. rusztem ze sznurka – dzięki temu nie nastąpi przypadkowe zapchanie szczeliny wentylacyjnej przy montażu izolacji. Grubość ocieplenia powinna równać się różnicy miedzy wysokością krokwi, a grubością szczeliny wentylacyjnej.
- Połać dachowa typu nieszczelnego dla pary wodnej występuje przy stosowaniu na krokwiach wiatroizolacji o wysokiej paroprzepuszczalności (>600–800 g/m²/dobę lub parametr SD < 0,03 m ). Para wodna z pomieszczeń suchych poddasza przedostanie się przez paroprzepuszczalne warstwy połaci do szczeliny wentylacyjnej o grubości 2–3 cm między wiatroizolacją (membraną) a pokryciem dachowym, ułożonym na łatach i kontrłatach, a stąd przez dziury wywiewne w kalenicy do atmosfery. Zaleca się, aby ocieplenie miało grubość o 1–2 cm mniejszą niż wysokość krokwi – w ten sposób zapobiegniemy wypychaniu wiatroizolacji w kierunku szczeliny wentylacyjnej
Energooszczędne ocieplenie poddasza użytkowego to zawsze ocieplenie dwuwarstwowe.
Obowiązkowa grubość dwuwarstwowego ocieplenia energooszczędnego poddasza wynosi min. 25-30 cm. Właśnie dlatego używa się dwóch warstw izolacji: między krokwiami i pod nimi. Taka izolacje poddasze stosuje się w celu zminimalizowania liniowych mostków termicznych poprzez krokwie oraz w celu zapewnienia szczelności izolacji.
Pierwszą warstwę ocieplenia z płyt wełny mineralnej grubości 10–20cm układa się między drewnianymi elementami konstrukcji dachu. Z odcinków o długości do 6m docina się kawałki o 1,5-2 cm szersze od odległości w świetle między krokwiami. Taki naddatek i sprężystość skalnej wełny pozwalają na wykorzystanie sił tarcia i samodzielne utrzymywanie się tak dociętego ocieplenia między nimi.
Ocieplenie połaci poddasza tylko pomiędzy krokwiami to za mało, by pozyskać energooszczędne poddasze. Toteż stosuje się drugą warstwę ocieplenia o grubości równej różnicy między łączną grubością energooszczędnego ocieplenia, a grubością pierwszej warstwy izolacji. Drugą warstwę ocieplenia, układamy między spodem krokwi a okładzinami poddasza, np. płytami gipsowo-kartonowymi lub boazerią. Ruszt stalowy (np. z profili typu U) odsuwa się poniżej spodu krokwi najczęściej o 5–15 cm, stosując wieszaki stalowe lub klocki drewniane.
