Istniejące ściany (11 cm drewna + 2 cm tynku wapiennego) mają współczynnik przenikania ciepła 1,15 W/(m2∙K). Dla uzyskania wymaganego obowiązującego normą czynnika k≤0,75 W (m2∙K) należałoby ściany ocieplić dwiema warstwami płyt wiórowo-cementowych (supremy) grubości po 5 cm. Uzyska się wówczas k=0,65 W/(m2∙K). Przybicie jednej warstwy płyt obniża współczynnik przenikania ciepła tylko do wartości 0,83 W/(m2∙K).
Zamiast dwóch warstw supremy można z takim samym skutkiem k=0,65 W/(m2∙K) zastosować płyty styropianowe (zalecane samo gasnące, tj. nie podtrzymujące procesu spalenia) grubości 3 cm. Warstwę ocieplającą można przybić zarówno od wewnętrznej, jak i od zewnętrznej strony ściany z bali drewnianych. Przy umieszczeniu ich od zewnątrz należałoby oderwać deski szalujące ściany, przybić izolacje termiczną do bali i na niej ponownie ułożyć szalunek.
Przy układaniu izolacji od wewnątrz należy ją otynkować, przy czym w razie użycia styropianu należy obić go siatka tynkarska (Rabitza). Jeżeli istniejące tynki wewnętrzne są słabe u zniszczone, korzystne byłoby ich zerwanie i przybicie izolacji bezpośrednio do ściany z bali. Ułożenie izolacji od wewnątrz nie spowoduje wykraplania się wilgoci w ścianie , gdyż współczynnik przewodzenia ciepła oraz pary wodnej SA zbliżone dla drewna i supremy, a w razie użycia styropianu zabezpiecza przed tym bardzo niski współczynnik przewodzenia pary wodnej przez styropian. Zjawisko takie mogłoby wystąpić w razie użycia innych materiałów izolacyjnych jak płyty z wełny mineralnej ( o niskim współczynniku przewodzenia ciepła i wysokim- pary wodnej). W takich wypadkach należy na izolacji termicznej od stromy pomieszczenia ułożyć izolację paroszczelną ( z folii aluminiowej, polietylenowej lub papy). Oprócz docieplenia ścian należałoby przeanalizować, czy nie trzeba również ocieplić stropu. Jest to często niedoceniane, przez stropy bowiem uchodzi ok. 30% traconego z budnku ciepła. Izolac7jnośc termiczna stropów powinna być lepsza niż ścian zewnętrznch- współczynnik przenikania cieła dla stropu pod nie ogrzewanym poddaszem powinien być niższy od 0,40 k=0,65 W/(m2∙K).
