Jak uniknąć błędów wykonawczych w budowlance?

Gwarancją dobrze wykonanej roboty jest sprawdzona, solidna ekipa murarzy.  Należy pamiętać, że zły wykonawca potrafi zepsuć nawet najlepszy materiał i najlepszy projekt.

Niekiedy zdarza się, że świeżo wymurowane ściany okazują się krzywe, mają nierówną powierzchnią oraz nie zachowują pionu czy wysokości. Wówczas tak źle wykonana robota np. do rezygnacji z tynku cienkowarstwowego na rzecz tradycyjnego cementowo-wapiennego, tylko po to by w jego grubej warstwie ukryć partactwo murarza.
Głównym błędem  popełnianym przy stawianiu w ścian jednowarstwowych są mostki termiczne w miejscach, gdzie dokonano fuszerki, oto one:

1. niedokładnie wypełnione spoiny przy murowaniu na zaprawie ciepłochronnej albo użycie zamiast niej zaprawy zwykłej;

1. nieocieplone lub niedostatecznie ocieplone wieńce i nadproża;
2. zbyt gruba warstwa zaprawy klejowej (ma ona znikomą izolacyjność);
3. ukruszone pustaki lub bloczki naprawione zwykłą zaprawą lub tynkiem.

Kolejnymi błędami wykonawców naszej budowy są niewłaściwie izolowane nadproża, przykładowo nieosłonięta kształtką z tego samego materiału co reszta ściany. Jak na złość często budowlańcy bez wiedzy niewłaściwie wypoziomują pierwszą warstwę w  ścianach murowanych na cienkie spoiny, wskutek czego kolejne warstwy (i cała ściana) są krzywe.

Kolejną ujmą są  mostki termiczne w ścianach dwu- i trójwarstwowych. Ten typ niedoskonałości powstaje na skutek niedokładnego ułożenia izolacji – ze szczelinami pomiędzy płytami ocieplenia. Aby im zapobiec należy ułożyć z wzajemnym przesunięciem styków dwie warstwy izolacji cieplnej.  Często niefachowi „fachowcy” niestarannie układają izolację wokół otworów, gdzie mają znajdować się okna.
Jak piszą specjaliści od budowlanki na ekologicznych portalach, inne błędy wpływające źle na jakość termoizolacji w domu to:

• zbyt słabe umocowanie izolacji do warstwy nośnej (źle nałożony klej, zbyt mało lub źle rozmieszczone kołki);
• pozostawienie warstwy izolacyjnej bez osłony przed wpływami atmosferycznymi;
• wełna mineralna może zostać zamoczona, styropian wystawiony na działanie słońca co prawda niszczeje, ale bardzo powoli;
• w ścianach trójwarstwowych ściana osłonowa może być źle związana z konstrukcyjną, jeśli użyto zbyt małej liczby kotew lub są one źle rozmieszczone (zwykle jest ich 4?5 na 1 m² ściany, a na jej końcach więcej);
• niedrożna szczelina wentylacyjna: taka szczelina musi być drożna na całej swej wysokości, a ponadto mieć u góry i u dołu otwory umożliwiające ruch powietrza i usuwanie w ten sposób zgromadzonej wilgoci, otwory muszą być zabezpieczone specjalnymi kratkami przed owadami i gryzoniami;
• niestaranne wykonanie widocznych spoin w ścianach elewacyjnych lub użycie do wykonania elewacji klinkierowych niewłaściwych zapraw powodujących powstawanie smug i wykwitów.

Poprawienie i doprowadzenie do dobrego stanu tak zepsutej robot jak powyższa  jest zwykle bardzo trudne, a czasem niemożliwe. Jeśli chodzi o naprawy w izolacji termicznej, to oczywiście najłatwiej jest je naprawić w ścianach dwuwarstwowych.

Niewystarczającą izolacyjność ściany jednowarstwowej, wynikającą z użycia  zamiast ciepłochronnej  zwykłej zaprawy (lub innymi błędami) można
poprawić przez jej ocieplenie dodatkową warstwą, a więc przerobienie na dwuwarstwową. Należy zdawać sobie sprawę z tego, że poprawianie ocieplenia w ścianie trójwarstwowej jest bardzo trudne i często wymaga rozebrania części elewacji. Dlatego radzimy wybierać sprawdzone ekipy, które wykonają pracę nie koniecznie szybko ale solidnie bez konieczności poprawiania po nich.