W każdym budynku priorytetową sprawą jest ciągłość wszystkich warstw izolacyjnych zarówno izolacji cieplnej, jak i przeciwwilgociowej. Na początku kilka słów o izolacji przeciwwilgociowej fundamentu.
Ocieplając pamiętajmy, że ściany i ławy wymagają izolacji poziomej i pionowej.
Izolacja pozioma grodzi ścianę nadziemną od mającej kontakt z gruntem ściany fundamentowej, na której się opiera. Chroni ściany nadziemia przed podciąganiem wilgoci z gruntu. Po wyrównaniu górnej powierzchni ściany fundamentowej izolację tę układa się z dwóch warstw papy na lepiku lub z folii izolacyjnej.
Izolacja pionowa chroni przed przenikaniem wilgoci przez ścianę fundamentową.
W budynkach, w których nie ma piwnic izolację pionową wykonuje się najczęściej z 2–3 warstw lepiku lub innej masy bitumicznej. Z kolei w budynkach podpiwniczonych izolacja taka nie będzie dostateczna, jeśli na działce wody gruntowe okresowo podnoszą się powyżej poziomu ław. W takich warunkach lepiej zrezygnować z piwnic, a jeśli są niezbędne, zamówić indywidualny projekt zdecydowanie solidniejszej izolacji, tzw. Przeciwwodnej oraz drenażu. Projekt taki musi być przystosowany do konkretnych warunków gruntowych.
Warstwy izolacji przeciwwilgociowej podłogi, z reguły wykonywane z folii budowlanej, muszą być szczelne. Dlatego folię układa się z min. 15 cm zakładka, niekiedy dodatkowo łącząc je taśmą dwustronną. Ponadto folia powinna być wywinięta co najmniej 15 cm na ścianę budynku oraz położona odpowiednią stroną.
Izolacja cieplna fundamentu jest najskuteczniejsza, gdy stanowi ciągłą warstwę na ścianie fundamentowej oraz opartej na niej ścianie zewnętrznej. Dlatego najlepiej, jeśli ściana fundamentowa jest izolowana po stronie zewnętrznej (warstwą polistyrenu ekstrudowanego lub twardego styropianu o obniżonej nasiąkliwości) a jej izolacja łączy się z izolacją ściany nadziemia. Warto pamiętać, że również ściany fundamentowe wymurowane z bloczków keramzybetonowych mają gorsze właściwości izolacyjne niż docieplone odrębną warstwą materiału izolacyjnego.
Szczególne rozwiązania izolacyjne
Czasami rezygnuje się z realizacji podkładu betonowego pomiędzy warstwą podbudowy, a izolacją termiczną podłogi. To typowe w domach o bardzo lekkiej konstrukcji np. szkieletowych i drewnianych. Tam podłoga nie jest obciążana ścianami działowymi o dużej masie, na podłodze nie opiera się także stempli podtrzymujących deskowanie ciężkiego żelbetowego stropu itp. Decyzję o uproszczonym sposobie wykonania podłogi musi podjąć konstruktor, zważając na stabilność i nośność gruntu oraz przewidywane obciążenia.
Do izolacji cieplej podłogi na gruncie można użyć także innych (wymienionych niżej) materiałów zamiast styropianu: polistyren ekstradowany, płyty z twardej wełny mineralnej, warstwa kruszywa o dobrych właściwościach termoizolacyjnych.
