Po dokładnym przygotowaniu podłoża, osadzeniu profili i okapników oraz wykonaniu warstwy hydroizolacyjnej, czas na wybór odpowiedniej zaprawy klejowej, rozplanowanie układu płytek oraz ich poprawny montaż. W czwartej odsłonie naszego poradnika udzielimy kilku porad na temat jednego z najbardziej wymagających etapów prac glazurniczych – klejenia, wybranej przez inwestora, okładziny.
Etap I: Rozplanowanie układu płytek
Prace montażowe rozpoczynamy od dokładnego wymierzenia powierzchni i wstępnego rozłożenia płytek, biorąc pod uwagę zalecaną, minimalną szerokości spoin, która wynosi 5 mm w przypadku standardowych płytek ceramicznych, a dla okładzin wielkoformatowych od 6 do 8 mm. Dbając o perfekcyjne rozplanowanie całego układu warto skorzystać z pomocy linki, którą montujemy na specjalnych kątownikach, umieszczonych na zewnętrznych płytkach, i naciągamy. Pomiaru odległości od krawędzi do ściany dokonujemy prostopadle do linki, notując poszczególne wartości. Następnie korygujemy wstępne ułożenie płytek z zachowaniem wymaganych szerokości fug.
Rada Eksperta Sopro: Rozplanowanie układu płyt wielkoformatowych przebiega w podobny sposób, jednak wymaga jeszcze większego skupienia i uwagi. Ze względu na niewielki udział fug, możliwość korygowania położenia poszczególnych elementów staje się w tym przypadku ograniczona.
Po ostatecznym ustaleniu sposobu rozmieszczenia okładziny, przystępujemy do dostosowywania wymiaru poszczególnych elementów, wykorzystując do tego profesjonalną, odpowiednio dobraną przecinarkę do płyt ceramicznych i gresowych. Po przecięciu, wyrównujemy krawędzie płytek za pomocą szlifierki.
Etap II: Montaż płyt
–Ze względu na zmienne warunki atmosferyczne – wahania temperatur, opady czy okresy wzmożonego nasłonecznienia, między okładzinami a podłożem powstają silne naprężenia. Z tego względu, do montażu płyt na balkonach czy tarasach, rekomendujemy użycie wysokoelastycznych odkształcalnych zapraw klejowych – podkreśla Daria Bielska – Muszalik, ekspert firmy Sopro. Wśród nich warto zwrócić szczególną uwagę na:
- Dwukomponentową, wysokoelastyczną, wysokoodkształcalną, cementową, cienkowarstwową, zaprawę klejową S2 Sopro MegaFlex MEG 665. Struktura redukująca naprężenia, zawartość nieredyspergowalnych płynnych polimerów, niska nasiąkliwość oraz wodoszczelność czyni z niej idealny wybór podczas prac na balkonach i tarasach. Zaprawę charakteryzuje doskonała przyczepność (C2: przyczepność ≥ 1,0 N/mm2), wysoka odkształcalność poprzeczna (S2: ugięcie ≥ 5 mm) oraz długi czas otwartego schnięcia (E ≥ 30 minut) w klasyfikacji C2 E S2 według normy PN-EN 12004.
- Wysokoelastyczną, odkształcalną, cementową zaprawę klejową Sopro No.1 400 extra. Rozwiązanie łączy aż 4 różnorodne funkcjonalności, zależne od ilości dodanej wody zarobowej. W ten sposób, wybierając jeden produkt, możemy pracować w konsystencji cienkowarstwowej – do przyklejania okładzin ceramicznych i gresowych oraz płyt wielkoformatowych, konsystencji średniowarstwowej – np. podczas przyklejania płyt z kamienia naturalnego (niewrażliwego na przebarwienia), konsystencji półpłynnej – w celu zapewnienia pełnego wypełnienia pod płytkami na tarasach i balkonach oraz w konsystencji do szpachlowania – doskonałej do naprawiania nierówności na niewielkich powierzchniach do grubości 20 mm. Unikalna kombinacja wysokiej klasy cementu, kruszywa kwarcowego o najwyższej czystości i starannie dobranego uziarnienia, w połączeniu z dodatkiem tworzyw sztucznych, tworzą zaprawę o najwyższych parametrach klejenia i siły wiązania, w klasyfikacji C2 TE S1 według normy PN-EN 12004.
Montaż płytek prowadzimy od czołowej krawędzi tarasu i kontynuujemy w kierunku ściany i od narożnika. W przypadku zewnętrznych prac okładzinowych rekomendujemy klejenie płytek metodą kombinowaną. Technika ta polega na nanoszeniu zaprawy klejowej zarówno na podłoże, jak i spód płytki, w obu przypadkach wykonując kolejno warstwę kontaktową oraz warstwę grzebieniową. Dzięki pełnemu przyleganiu eliminujemy ryzyko powstawania pustek powietrznych – pod okładziną nie zgromadzi się woda, która zamarzając i rozmarzając może prowadzić do odspajania i widocznych uszkodzeń płytek na powierzchniach tarasów i balkonów. Tak przygotowane płytki przykładamy do podłoża, dosuwamy do krawędzi i wyrównujemy, a powstałe zabrudzenia usuwamy za pomocą miękkiej, wilgotnej gąbki.
Rada Eksperta Sopro: Pamiętajmy, by zawsze dostosować wysokość zęba pacy do formatu płytek, z którym przyjdzie nam pracować. Im większy gabaryt płytki, tym grubsza warstwa kleju będzie potrzebna do jej przyklejenia, a tym samym trzeba będzie zastosować pacę o wyższym zębie.
| Długość krawędzi płytek (mm) | Rowki (mm) |
| do 50 mm | 4 x 4 x 4 mm |
| 50 – 200 mm | 6 x 6 x 6 mm |
| 200 – 300 mm | 8 x 8 x 8 mm |
| > 300 mm lub płytki z wysoko profilowaną stroną spodnią | 10 x 10 x 10 mm |
Etap III: Montaż cokołów
Po wyschnięciu zaprawy i uzyskaniu możliwości wejścia na płytki, możemy z powodzeniem przystąpić do klejenia płytek cokołowych. Ponieważ cokół nie może „opierać się” na położonych wcześniej płytach tarasowych, ten etap prac rozpoczynamy od przygotowania warstwy oddzielającej, wykonanej np. za pomocą taśmy dylatacyjnej. Przygotowaną wcześniej zaprawę nanosimy zarówno na ścianę, jak i spód płytki cokołowej, delikatnie dociskamy. Po związaniu zaprawy usuwamy, zamontowaną wcześniej, taśmę dylatacyjną. – Jeśli w zakupionym przez nas komplecie producent nie uwzględnił specjalnych płyt cokołowych, możemy z łatwością dociąć poszczególne elementy do żądanego wymiaru. Ze względów estetycznych, górne krawędzie płytek cokołowych powinny być krawędziami fabrycznymi płyt. W innym przypadku konieczne będzie dodatkowe szlifowanie krawędzi – podkreśla Daria Bielska-Muszalik, ekspert firmy Sopro.
Przed nami finalne prace wykończeniowe. W ostatniej części poradnika opowiemy o rodzajach fug, ich montażu oraz podpowiemy, dlaczego wybór zaprawy fugowej ma kluczowy wpływ na trwałość okładziny.
