Ubytki w postaci rys, które pojawiają się na powierzchni betonu są powszechnie znanym, trudnym do uniknięcia zjawiskiem. Z wyjątkiem ich negatywnego wpływu na wygląd powierzchni, często pogarszają pewne parametry betonu, jak np. wodoszczelność czy przenoszenie dźwięku. Oto jak eksperci przestrzegają przed najczęstszymi czynnikami decydującymi o pojawianiu się niekontrolowanych spękań posadzek:
Nieprawidłowości w rozmieszczeniu oraz wykonaniu dylatacji
Dylatacje, jak twierdzą wykwalifikowani budowlańcy radzi się aby były nacinane zgodnie z przyjętą przez projektanta siatką dylatacji. Szczeliny dylatacyjne powinny ograniczać pola o powierzchni nie większej niż 36 m2, jednak cenna uwaga przy długość boku prostokąta nie powinna być większa niż 6 m. Gdy na istniejącym podłożu betonowym występują dylatacje to należy je odwzorować na nowo wykonywanym podłożu.
Pamiętajmy także, że dylatacje muszą być nacinane we właściwym czasie, czyli tak wcześnie jak to możliwe, jednak bez powodowania wyrywania kruszywa z posadzki. Zależnie od warunków panujących w pomieszczeniu czyli temperatury, wilgotności, siły wiatru przypuszczalny czas nacinania szczelin dylatacyjnych wynosi od 8 do 48 godzin.
Niewłaściwy proces zacierania
Zaleca się, aby zacieranie było rozpoczęte możliwie szybko. Przyjmuje się, że zacieranie mechaniczne lica posadzki można zacząć w momencie, gdy można wejść na posadzkę nie pozostawiając na niej wyraźnych śladów. UWAGA, nie wolno posypywać powierzchni posadzki cementem albo skrapiać jej wodą.
Niewłaściwa mieszanka betonowa
Odpowiednio zaprojektowany beton powinien wyróżniać się jak najniższym skurczem. Niezwykle często głównym błędem popełnianym przez niedoinformowanych budowlańców jest zbyt duża ilość wody w mieszance betonowej.
W czasie tworzenia przepisu na beton posadzkowy przyjmuje się stosunek wodno-cementowy poniżej 0,55 gdzie zawartość cementu jest nie większej niż 350 kg/m3. Stosowane kruszywo nie może posiadać żadnych zanieczyszczeń materiałem organicznym oraz minerałami ilastymi. Taki beton musi posiadać odpowiednią wytrzymałością na ściskanie i zginanie, która zapewni przenoszenie obciążeń statycznych jak i dynamicznych.
Zła pielęgnacja posadzki
Wyróżnia się dwa podstawowe sposoby pielęgnacji – mokry, oraz z zastosowaniem powłoki w postaci folii lub preparatów powłokotwórczych. Mokra metoda jest zalecana zwłaszcza dla betonów o niskim W/C (<0,5). Priorytetem jest rozpoczęcie pielęgnacji możliwie wcześnie – zaczynając od momentu, gdy powierzchnia betonu nie jest już podatna na zniszczenie i utrzymać stan ciągłego kontaktu z wodą przez minimum 7 dni. Jeżeli zapewnienie takich warunków nie jest możliwe, dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie powłok.
Zbyt duże obciążenia użytkowe
Często mamy do czynienia z sytuacją, gdy pękanie posadzki spowodowane jest niewłaściwym doborem grubości nawierzchni do przewidywanych obciążeń użytkowych. Te mogą być zbyt duże odnośnie do projektu lub eksploatacja betonu rozpoczęta jest zbyt wcześnie, zanim uzyska on odpowiednią wytrzymałość.
