Doskonale wiemy, że jednym z rodzajów fug, są fugi epoksydowe, które cechuje nasiąkliwość oraz gładkość. Ich kolejna zaletą jest fakt, że brud nie wnika w ich budowę oraz fakt, że nie zmieniają koloru. Wbrew pozorom nakładanie fugi epoksydowej nie jest takie trudne, jakby się mogło wydawać. Podstawą prawidłowej aplikacji fugi epoksydowej jest znajomość kilku ważnych zasad.
Pomimo ciągłej dominacji fugi cementowej nad epoksydową, te drugie z każdym rokiem mają coraz więcej zwolenników. Dlaczego są tak chętnie aplikowane? Odpowiedź jest prosta, są idealnym rozwiązaniem w miejscach szczególnie narażonych na zabrudzenia.
Miejsca szczególnie dedykowane fugom epoksydowym
Każdy glazurnik potwierdzi, że fuga epoksydowa jest doskonałym rozwiązaniem do spoinowania blatów kuchennych z płytek ceramicznych narażonych na zabrudzenia tłuszczami. Niezwykle często stosuje się je w łazienkach, szczególnie w kabinach prysznicowych. Ich zaletą jest nienasiąkliwość wodą, a co za tym idzie fuga nie zmienia przez to koloru. Fugi epoksydowe nie przepuszczają pary wodnej, co jest dodatkową barierę dla wilgoci. Jednak w związku z tym nie nadają się do spoinowania płytek na tarasie lub balkonie. Właśnie w takich miejscach fuga musi być paroprzepuszczalna, aby wilgoć mogła swobodnie odparować spod płytek. Fugi epoksydowe to doskonały wybór dedykowany do modnych wielkowymiarowych płytek, które ze względów estetycznych projektanci zalecają układać na wąską 1-1,5-milimetrową spoinę. Ponadto glazurnicy potwierdzają, że połączenie płytki z fugą epoksydową jest kilkakrotnie mocniejsze niż z tradycyjną fugą cementową. Czynnikiem oddziałującym na ten fakt, jest skład fugi. Niezwykle przydatny ten typ fugi jest przy układaniu mozaiki szklanej, której przyklejenie jest trudniejsze niż tradycyjnej glazury.
Fuga epoksydowa, czyli tajemnicza mieszanka dwóch składników
Co to są za składniki? Jaką rolę odgrywają?
Omawiana przez budowlańców fuga epoksydowa, jak już wspominaliśmy składa się z dwóch składników. Pierwszym z nich jest wypełniacz, jego uzupełnieniem jest utwardzacz.
Wypełniacz krystalizuje się z utwardzaczem w wyniku reakcji chemicznej. Wystarczy dokładnie wymieszać oba składniki i fuga jest gotowa do użycia. Uwaga, tak utworzona mieszanka jest zdatna do użycia tylko przez 30 minut. Po upływie tego czasu następuje nieodwracalny proces wiązania komponentów, w wyniku czego utworzona masa twardnieje. Radzimy, aby od razu nie rozrabiać całego opakowania, tylko odpowiednio podzielić je na porcje. Warto zastosować zasadę podziału wagowego, według której na jedną część utwardzacza przypada dziewięć części wypełniacza.
Kładziemy fugę epoksydową
Na początek warto zwrócić uwagę, na fakt, że fugę epoksydową aplikuje się w inny sposób niż cementową. W przypadku fugi epoksydowej będziemy potrzebować specjalnych narzędzi do aplikacji, czyli wytrzymałej pacy do fugowania, specjalnej twardej gąbki z włókniny i wiskozowej gąbki do profilowania spoin. Dobra rada, jeśli wypełniamy spoiny o szerokości 1-2 mm lub gdy fugowanie odbywa się w temperaturze niższej, czyli około 10oC), wówczas warto wypełniacz ogrzać w wiaderku z ciepłą wodą albo podgrzać na grzejniku. Dzięki temu będzie on bardziej plastyczny i łatwiejszy do formowania. UWAGA nie podgrzewaj utwardzacza!!!! Po połączeniu go z ciepłym wypełniaczem proces wiązania postępuje bardzo szybko i fuga może związać w wiaderku. Fugujemy za pomocą twardej gumowej pacy, w przypadku trudno dostępnych elementów korzystamy z silikonowej szpachelki. Gdy fugi są nałożone wówczas zmywa się powierzchnię ciepłą wodą, przy użyciu gąbki z twardej włókniny, a następnie profiluje spoiny gąbką celulozową. Pamiętaj o dokładnym wyczyszczeniu płytek po fugowaniu. Fachowi glazurnicy przestrzegają, że gdy płytka nie zostanie dokładnie wyczyszczona po fugowaniu wówczas, kiedy jest już lekko twarda można ją jeszcze zetrzeć acetonem. Jednak uwaga, po 2 tygodniach, gdy jest fuga jest już w pełni odporna chemicznie ubrudzonej nią płytki nie wyczyścimy.
