Referendum na temat pozostania Wielkiej Brytanii w strukturach Unii Europejskiej ustalono na czerwiec tego roku. Wielu imigrantów mieszkających w UK zastanawia się co dalej z ich życiem na Wyspach, co zrobią gdyby Wielka Brytania opuściła UE.
Wielu imigrantów mieszkających w UK martwi się tym, że nie będą oni mogli wpłynąć na wynik referendum. Do głosowania uprawnieni będą wyłącznie rezydenci Wielkiej Brytanii mający 18 lub więcej lat. Dlatego też wiele osób mieszkających na Wyspach nie będzie mogła wziąć udziału w głosowaniu.
Osoby, które będą uprawnione do udziału w głosowaniu:
– Obywatele Wielkiej Brytanii, którzy mieszkają w UK
– Obywatele UK, którzy mieszkają mniej niż 15 lat zagranicą
– Obywatele UK mieszkający w Irlandii, na Cyprze i na Malcie
– Mieszkańcy państw Brytyjskiej Wspólnoty Narodów mieszkający w UK lub na Gibraltarze
Co będzie z imigrantami z krajów Unii Europejskiej, jeśli UK opuści UE?
Według popierających Brexit ma on ograniczyć napływ imigrantów, który jest dużym problemem Anglii od kilku lat. Kwestia ta jest jednym z głównych postulatów zwycięskiej Partii Konserwatywnej w ostatnich wyborach. Jeśli dojdzie do wyjścia UK ze wspólnoty UE, z pewnością znacznie zmieni się sytuacja prawie 2,5 mln osób pochodzących z krajów Unii i mieszkających na terenie Wielkiej Brytanii.
Nawet dojdzie do wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, to osoby, które dobrze radzą sobie na brytyjskim rynku pracy, mające stały dochód, lub uczące się, będą mogły być spokojne o swoją obecność na terenie UK. W takich sytuacjach niezbędne może być ubieganie się o Visę, dla osób pracujących, uczących się lub dla przedsiębiorców. Więcej o sprawach wizowych można dowiedzieć się na https://www.gov.uk/browse/visas-immigration
Pewne też jest, że jeśli doszłoby do odstąpienia z UE, wprowadzony zostanie okres przejściowy, który będzie trwał co najmniej dwa lata. W tym czasie będzie musiało zostać nawiązane porozumienie w kwestiach imigracyjnych i wizowych między krajami UE, Islandią, Norwegią, Szwajcarią oraz Liechtensteinem. Władze UK spodziewają, że jeśli dojdzie do Brexitu, zostaną one zasypane wnioskami o status stałego rezydenta.
Przewiduje się, że brytyjskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych będzie musiało rozpatrzyć co najmniej milion dodatkowych wniosków o status stałego rezydenta. Każdy z nich będzie musiał być sprawdzony indywidualnie, w celu ustalenia statusu poszczególnych wnioskodawców. Jeśli kolejne wyboru parlamentarne (odbędą się w 2020 roku) wygra Partia Pracy, która jest znacznie bardziej prounijna niż obecnie rządzący Torysi, to też może znacząco wpłynąć na sytuację obywateli krajów UE mieszkających na terenie Wielkiej Brytanii. Jeśli dojdzie do Brexitu, to i tak pełna przemiana całego systemu zajmie nawet 5-6 lat. Da to czas niedawno przybyłym imigrantom uzyskać status stałego rezydenta.
Jak ubiegać się o status rezydenta?
Pierwszym warunkiem do zdobycia statusu rezydenta jest spełnienie kryterium pobytu. Mieszkańcem UK jest osoba, która spędza w kraju co najmniej 183 dni w roku podatkowym (koniec roku podatkowego następuje w UK 5 kwietnia). Drugą możliwością jest posiadanie jedynego domu w Wielkiej Brytanii. Trzeba w nim mieszkać (jako właściciel, wynajmujący lub lokator) przez co najmniej 91 dni w sumie oraz ostatnich 30 dni w danym roku podatkowym. Nie można być rezydentem w UK jeżeli spędziło się mniej niż 16 dni w kraju (albo 46 jeżeli nie było się rezydentem w poprzednich 3 latach podatkowych). Dyskwalifikuje także praca na pełny etat za granicą (co najmniej 35 godzin w tygodniu) połączona ze spędzeniem w UK poniżej 91 dni, z których nie więcej niż 30 zostało spędzonych na pracy.
Aby ubiegać się o status permanent residence należy przede wszystkim posiadać status rezydenta przez 5 lat oraz wypełnić odpowiedni kwestionariusz ( TEN FORMULARZ ). Więcej informacji na temat permanent residence można znaleźć na stronie rządowej https://www.gov.uk/apply-for-a-uk-residence-card/permanent-residence-card . Prawdą jest, że obywatele Europejskiego Obszaru Ekonomicznego nie muszą występować o formalne potwierdzenie statusu stałego rezydenta, jednak może to być pomocne w sytuacji starania się o obywatelstwo. Karta potwierdzająca taki status może być przydatna podczas załatwiania wielu spraw urzędowych, także związanych z kwestiami małżeńskimi z osobą pochodzącą spoza obszaru Unii Europejskiej oraz podczas występowania o różnego rodzaju zasiłki i zapomogi (Income Support, Jobseeker’s allowance, Employment and Support allowance, Pension Credit, Housing benefit, Council Tax Reduction Universal Credit oraz inne przynależne dopiero po pewnym okresie pobytu w Zjednoczonym Królestwie).
Imigranci o statusie stałego rezydenta muszą zwrócić uwagę na to, by nie spędzać za granicami Wielkiej Brytanii dwóch lat pod rząd, gdyż wówczas ich prawo stałego pobytu może zostać cofnięte. Ten problem natomiast zwykle rozwiązuje przyznanie brytyjskiego obywatelstwa.
Od 12 listopada 2015 roku weszły w życie ustawa dotycząca wymagań podczas starania się o brytyjskie obywatelstwo. Podczas występowania o nie trzeba legitymować się aktualnym statusem stałego rezydenta – czy to za pomocą certyfikatu, czy też karty. W przypadku braku takiego potwierdzenia wnioski o obywatelstwo będą z automatu odrzucane. Rezydent Wielkiej Brytanii może ubiegać się o obywatelstwo po posiadaniu statusu stałego rezydenta przez 12 miesięcy – czyli w praktyce dopiero po 6 latach od przybycia do Wielkiej Brytanii. Należy wówczas zdać egzamin “Life in the UK Test” oraz testy językowe (które nie dotyczą dzieci poniżej 18 roku życia oraz osób po 65 roku życia). Więcej na temat procedur przyznawania obywatelstwa można znaleźć pod na https://www.gov.uk/becoming-a-british-citizen
